Griend en Richel: de kraamkamers van de Waddenzee voor de grijze zeehond
De eilandjes Griend en Richel in de Nederlandse Waddenzee zijn weer even bewoond. Het geboorteseizoen van de grijze zeehond is hier in volle gang. Op de hoger gelegen zandplaten in het Waddengebied zien de zeehondenpups het levenslicht.
Rustige plek waar geen mensen komen
Voor de geboorte wordt door de aanstaande moeder een rustige plek gekozen waar geen mensen komen, want (jonge) grijze zeehonden zijn erg gevoelig voor verstoring. „Daarom worden ze bijvoorbeeld niet op Vlieland geboren”, zegt Erik Jansen, ecoloog van Natuurmonumenten op Schiermonnikoog.
Krijgt de gewone zeehond haar jongen in de zomer, de grijze werpt haar baby in de winter. Volgens Jansen lijkt het erop dat ze steeds vroeger in de winter ter wereld komen. Hoe dat precies komt, is volgens de ecoloog niet helemaal duidelijk. Klimaatverandering zou een oorzaak kunnen zijn.
Een vrouwtje krijgt één jong per keer nadat ze het in totaal 11,5 maand heeft gedragen. Maar omdat de embryo zich pas na 3 maanden ontwikkelt, is de eigenlijke draagtijd iets korter. Om de vijf uur wordt de pasgeboren pup gezoogd. „Na ongeveer drie weken worden de jongen aan hun lot over overgelaten. Sommige pups overleven het zonder hun moeder niet, maar gelukkig gaat het meestal goed. Ze kunnen ongeveer een week op hun vetreserves teren voordat ze zelf voedsel gaan zoeken.”
Groot leefgebied
Het gaat intussen goed met de grijze zeehonden in Nederland. Het aantal in de Waddenzee stijgt. Afgelopen voorjaar telde de Universiteit van Wageningen er 5687, 20 procent meer dan het jaar ervoor. In de internationale Waddenzee telde men er 7649; 17 procent meer. Volgens Jansen zijn de grijze zeehonden heel mobiel. „Ze zwemmen met gemak helemaal naar Engeland om daar te gaan vissen. De gewone zeehond blijft meestal een beetje in de buurt van de Waddenzee.”
De mannetjes van de grijze zeehond kunnen maximaal 3 meter worden en 350 kilogram wegen. Vrouwtjes worden maximaal 2 meter en wegen 200 kilo. De zeehonden worden met een witte vacht geboren, maar worden later grijs met zwarte vlekken. De vrouwtjes zijn meestal lichter van kleur. Ze eten veel vis en schaal- en schelpdieren en soms een vogel. De grijze zeehond kan maximaal 50 jaar worden.